W piątek 31 marca 2017 roku GZ Muchomorki i WDH Światowicze spotkali się w szkole, aby odbyć wyjątkową zbiórkę.
Zebraliśmy się o godzinie 17.00 w sali gimnastycznej. Przyszło 35 osób. Spotkanie zaczęliśmy od zabaw integracyjnych, które zabrały nam mnóstwo energii. Musieliśmy natychmiast zjeść podwieczorek. Kiedy już się posililiśmy zasiedliśmy do wspólnego śpiewania piosenek zuchowych i harcerskich. Naszą ulubioną „Krajkę” śpiewaliśmy aż trzy razy 🙂
Nasze wspólne muzykowanie przerwał gość – inspektor BHP, Bogumił Burdalski. Przekazał nam podstawowe informacje na temat udzielania pierwszej pomocy w przypadku złamania, krwotoku, omdlenia i poparzenia. Dowiedzieliśmy się również, jak zachować się, gdy dostrzeżemy pożar i jak wygląda gaśnica. Numerów alarmowych nie trzeba było nam przypominać, bo wszyscy doskonale je znamy.
Po wizycie gościa jedna z druhen znalazła list od Roberta Baden-Powella. Prosił nas o pomoc w wypełnieniu ważnej misji. Przekazał nam mapy, dzięki którym znaleźliśmy koperty z zadaniami. Wszystkie okazały się łatwe dla tak doświadczonych zuchów i harcerzy jak my. Rozszyfrowanie różnych wiadomości, rozpoznawanie ważnych postaci czy rozwiązywanie zagadek nie sprawiło nam trudności. Bardzo nam pomogła umiejętność pracy w grupie.
W między czasie na terenie szkoły odnajdowaliśmy czekoladowe jajeczka. Czyżby była to oznaka zbliżających się Świąt Wielkanocnych…?
Około godziny 20.00 przyszedł czas na majsterkę. Wszyscy ochoczo zabraliśmy się za tworzenie bocianów z plastikowych łyżeczek i papierowych talerzyków. Majsterka wymagała od nas cierpliwości i zdolności manualnych. Starsze dzieci pomagały zuchom. Owocem naszej pracy były piękne, fruwające symbole wiosny.
W końcu przyszedł czas na długo wyczekiwane przez nas świeczkowisko. Przebraliśmy się w mundury i siedliśmy w kręgu. Przy płomieniach świec druhna opowiadała o braterstwie, przyjaźni i wzajemnym szacunku. Zapatrzeni w blask kołyszących się płomieni myśleliśmy o harcerstwie i o nas samych skupionych w kręgu przyjaźni. Cieszyliśmy się, że możemy tego dnia razem bawić się, uczyć i pielęgnować nasze tradycje. W ciszy i skupieniu druhna przekazała iskierkę przyjaźni, która płonęła w naszych sercach jeszcze długo po zgaszeniu świec.
Po kolacji i wieczornej toalecie przygotowaliśmy miejsca do spania. Jednak radość z tak nietypowego spotkania długo nie pozwoliła nam zasnąć.
Rano musieliśmy sobie poradzić z trudną czynnością składania śpiworów J Na szczęście i tym razem młodsze dzieci mogły liczyć na pomoc starszych koleżanek. Po porannej toalecie i śniadaniu rozeszliśmy się do domów w wyśmienitych humorach.
Już nie możemy się doczekać kolejnego nocowania w gronie przyjaciół 🙂
Czuwaj! 🙂
